маза — [مزه] 1. эҳсосе, ки аз чашидан, хӯрдану нӯшидани чизе дар даҳону забони одам пайдо мешавад, таъм 2. лаззат, ҳаловат; маза гурехтан а) ҳоли касе бад шудан, нотоб шудан; б) маҷ. аз равнақ афтодан; мазаро гурезондан а) тарзи бавоситаи маза гурехтан; … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гармӣ — [گرمي] 1. гарм будан, ҳарорат, тафс; муқоб. сардӣ, хунукӣ: гармии бадан, гармии офтоб, гармии ҳаво 2. маҷ. ҷӯшу хӯруш, ривоҷу равнақ, авҷу барор: гармии бозӣ, гармии бозор, гармии кор, гармии тамошо 3. маҷ. самимият, меҳрубонӣ 4. маҷ. хашмгинӣ,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даҳон — (даҳан) [دهان // دهن] 1. узви инсон ва ҳайвон, ки забон ва дандонҳо дар он ҷойгир аст 2. қисми саркушодаи зарф, тӯп, шиша ва ғ. ; ҷои даробарои баъзе чизҳои миёнковок, мадхал: даҳони ғор 3. гуфт., маҷ. калима: як ду даҳон гап задан; як даҳон…… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
захм — [زخم] 1. ҷароҳате, ки дар бадан аз зарби олатҳои буранда ва халанда (аз қабили тир, шамшер ва ғ) пайдо мешавад: захми корд, захми тир 2. реш, ҷароҳат, ки дар бадан пайдо мешавад ва агар илоҷ накунанд, боиси ҳалокати бемор мегардад 3. пӯсиши талхе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зиндагӣ — [زندگي] ҳаёт, умр, ҳастӣ; асбоби зиндагӣ васоили даркорӣ барои рӯзгор (аз қабили хӯрок ва пӯшок); пайдоиши зиндагӣ ба вуҷуд омадани ҳаёт дар рӯи замин; роҳи зиндагӣ роҳи ҳаёт, тарзи зиндагӣ; ташвиши зиндагӣ кору бори ҳаррӯза; бо деҳқонӣ зиндагӣ… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мазмаза — I [مزمزه] а. чашидан, дидани мазаи чизе II [مضمضه] а. обгардон кардани даҳон, ғарғара кардани даҳон, даҳонро бо об чайқондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
намак — [نمک] 1. моддаи сафеди булӯрии шӯртамъ, ки аз оби дарёҳо ва ё аз конҳо бароварда мешавад ва ба хӯрок меандозанд: намаки ошӣ, кони намак, намак андохтан; намак задан // намак кардан намак пошидан; намак андохттан, намаки чизеро дидан (чашидан)… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
нештак — [نيشتک] гуфт. чашиш, чошнӣ, нештак задан чашидан, чошнӣ гирифтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
талха — I [تلخه] 1. моеи зарди сабзинатоби талх, ки аз ҷигари одам ҷудо шуда меистад; сафро, заҳра 2. халтачае, ки ин моеъ дар даруни он ҷамъ мешавад, заҳрадон ◊ талха кафидан тарсидан, сахт ба тарс афтодан, заҳракаф шудан II [تلخه] бот. алафи бисёр талх … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
талхӣ — [تلخي] 1. бадмазагӣ, мазаи талху ногувор: дар даҳон талхӣ ҳис кардан 2. сахтӣ, ногуворӣ, душворӣ; муқоб. хушӣ: талхии рӯзгор, талхии танҳоӣ, талхии ятимӣ; талхию ширинии зиндагиро чашидан гармию сардии ҳаётро аз сар гузарондан, неку бади… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ